Filosofisch Realisme
Kunstwerk in Woord en Beeld 3
'Vertel me, wat verandert er, nu ik in staat ben de materie naar mijn hand te zetten? Ik kan het bewerken, kneden, omvormen of transformeren in één handomdraai, maar waarom? En ook, waarom zou ik? Waarom ik? Ik, degene die nota bene niets toevoegt aan de wereld en die alles wat leeft aan zich voorbij laat gaan. Mensen kennen mij als de persoon die alleen aan zichzelf denkt. Hij die alle woorden waar ego in voorkomt heeft uitgekotst. Zo één die met rust gelaten moet worden. Een eenling en een parasiet.'
'Neen, ik begrijp het niet. Wat kan mij het schelen dat ik veel drink, drugs gebruik, feest, laat ga slapen en nog later, vaak niet alleen, weer opsta. Ik weet dat ik liever lui dan moe ben, dat hoeft niemand mij te vertellen. En nu dit! Denk je nu werkelijk dat ik me vanaf nu ga inzetten voor een betere mensheid? Ik denk het niet. Voor mij verandert er namelijk niets. Ik zal ook nu gewoon mijn gang gaan alsof er niets is gebeurd. Ik ben niet veranderd, mijn kunnen is veranderd, dus waar hebben we het in godinsnaam over.'
'Jij, ja jij bent degene die deze zogenaamde gave zou gaan gebruiken om de wereld te redden of om mensen een helpende hand te bieden. Een zacht eitje ben je. Hoor je me? Een zacht eitje en meer niet. Kies voor jezelf, net als ik. Dacht je nu werkelijk dat het wederzijds was, dat mensen mij zouden willen helpen? Echt niet. En jij, wat heb jij voor mij betekent? Toch ook niets? Jij helpt mij toch ook niet met deze, wat jij noemt, gave? Een lul ben je, echt joh...'
'En natuurlijk zie je mij in jouw gedachten staan naast de ïïn of andere onverlaat, die ik dan weer laat opstaan uit "de dood." Maar dat is wie jij bent, niet wie ik ben. Jij bent in staat het goede in de mens te zien en daar naar te handelen. Ik daarentegen ben niets meer dan mezelf en dat zegt naar mijn mening genoeg. Dus ga alsjeblieft zelf een goede Yehoshua ben Joseph uithangen en laat mij met rust. Oh ja, en neem vooral deze zogenaamde gave mee, want ik zweer bij deze;'
'Ik zal nooit of te nimmer ook maar één frequentie, in welk universum ook, veranderen om een verandering teweeg te brengen.'
Jan G. Marque ©
Kunstwerk in Woord en Beeld 3
'Vertel me, wat verandert er, nu ik in staat ben de materie naar mijn hand te zetten? Ik kan het bewerken, kneden, omvormen of transformeren in één handomdraai, maar waarom? En ook, waarom zou ik? Waarom ik? Ik, degene die nota bene niets toevoegt aan de wereld en die alles wat leeft aan zich voorbij laat gaan. Mensen kennen mij als de persoon die alleen aan zichzelf denkt. Hij die alle woorden waar ego in voorkomt heeft uitgekotst. Zo één die met rust gelaten moet worden. Een eenling en een parasiet.'
'Neen, ik begrijp het niet. Wat kan mij het schelen dat ik veel drink, drugs gebruik, feest, laat ga slapen en nog later, vaak niet alleen, weer opsta. Ik weet dat ik liever lui dan moe ben, dat hoeft niemand mij te vertellen. En nu dit! Denk je nu werkelijk dat ik me vanaf nu ga inzetten voor een betere mensheid? Ik denk het niet. Voor mij verandert er namelijk niets. Ik zal ook nu gewoon mijn gang gaan alsof er niets is gebeurd. Ik ben niet veranderd, mijn kunnen is veranderd, dus waar hebben we het in godinsnaam over.'
'Jij, ja jij bent degene die deze zogenaamde gave zou gaan gebruiken om de wereld te redden of om mensen een helpende hand te bieden. Een zacht eitje ben je. Hoor je me? Een zacht eitje en meer niet. Kies voor jezelf, net als ik. Dacht je nu werkelijk dat het wederzijds was, dat mensen mij zouden willen helpen? Echt niet. En jij, wat heb jij voor mij betekent? Toch ook niets? Jij helpt mij toch ook niet met deze, wat jij noemt, gave? Een lul ben je, echt joh...'
'En natuurlijk zie je mij in jouw gedachten staan naast de ïïn of andere onverlaat, die ik dan weer laat opstaan uit "de dood." Maar dat is wie jij bent, niet wie ik ben. Jij bent in staat het goede in de mens te zien en daar naar te handelen. Ik daarentegen ben niets meer dan mezelf en dat zegt naar mijn mening genoeg. Dus ga alsjeblieft zelf een goede Yehoshua ben Joseph uithangen en laat mij met rust. Oh ja, en neem vooral deze zogenaamde gave mee, want ik zweer bij deze;'
'Ik zal nooit of te nimmer ook maar één frequentie, in welk universum ook, veranderen om een verandering teweeg te brengen.'
Jan G. Marque ©