Boslandschappen en vergezichten van Meester-Landschapschilder Jan G. Marque
Voortzetting van een traditie in de Nederlandse Landschapschilderkunst
Landschappen. Al eeuwen worden ze in de kunst gebruikt om als achtergrond te dienen voor een ander onderwerp, of dienen ze als onderwerp op zich.
Deze woorden luiden een deel van het werk in van schrijver en kunstschilder Jan G. Marque, die hiermee wil aangeven dat het landschapschilderij een lange traditie kent binnen de schilderkunst. Hoewel het werk van Marque voor het grootste gedeelte bestaat uit wat hij Filosofisch Realisme noemt -kunstwerken die doormiddel van samengevoegde woorden en beelden mensen aanspoort om te zoeken naar een onderwerp en ze te laten nadenken - kiest hij met zijn boslandschappen en vergezichten voor een andere benadering. Hij kiest ervoor de aanschouwer de voorstelling gevoelsmatig te laten ondergaan. Dit doet hij met een traditioneel palet in olieverf op linnen. Doormiddel van scherpe penseelstreken creëert hij kleurrijke, virtuoze landschappen die met veel gevoel en oog voor detail vervaardigd zijn. Hierbij geeft het landschap de kijkrichting aan en houdt het gevonden licht de aanschouwer vast.
Marque geeft ons met zijn imposante werk welbewust een glimp naar het verleden. Zij die zich nog wel eens in de bossen begeven en de schoonheid van de natuur kennen, zullen er zeker een beeld in herkennen die ook het heden vertegenwoordigd.
Hier haalt de schilder in hem dan ook zijn inspiratie vandaan. Veel reizen en wandelen in de natuur zorgen voor voldoende informatie en inspiratie om thuis te gaan ontwerpen. Ieder landschap is opgebouwd uit fragmenten van beelden zoals Jan G. Marque het voor het grootste gedeelte in werkelijkheid zelf heeft gezien en meegemaakt op een van zijn reizen. Dit, aangevuld met eigen ideeïn waarbij hij het landschap net als zijn voorgangers idealiseert, schildert hij zonder gebruik te maken van schetsen en voorstudies, rechtsreeks de voorstelling op het doek.
Door de eeuwen heen inspireerde het landschap, kreeg haar weerslag in diverse stromingen, kende gevarieerde stijlen en boeide bovenal. Hun bronnen: de liefde voor de natuur, de spanning en beleving, het wisselende licht.
Het landschap mag zich dan ook in een brede publieke belangstelling verheugen. Niet slechts de hedendaagse fysieke beleving spreekt tot de verbeelding. Met name het landschap in de kunst boeit velen en toonaangevende kunstschilders hebben een lange traditie op dit veelzijdige gebied opgebouwd. Namen als Joachim Patinir (1480-1524), Gillis van Coninxloo (1544-1607), Jacob van Ruisdael (1628-1682), Jan Breughel de oude (1568-1625), Barend Cornelis Koekkoek (1803-1862), Johan Bernhard Klombeck (1815-1893), Frederik Marinus Kruseman (1816-1882) en Jan van Goyen (1596-1656), maar ook Paul Bril (1553-1626), Wijnand Nuyen (1813-1839), Meindert Hobbema (1638-1709) en Cornelis Lieste (1817-1861), zijn nog steeds levendige vertegenwoordigers van de Nederlandse landschapstraditie. Een traditie die Marque zelf dan ook met veel plezier en met een eigen penseelstreek voortzet.
Een ding is in ieder geval zeker, de boslandschapen en vergezichten van Jan G. Marque zijn tijdloos en inspirerend.