Filosofisch Realisme
Het Filosofisch Realisme is een door Jan G. Marque ontwikkelde kunstvorm. Het bestaat uit twee delen en gebruikt klassieke middelen: woord en beeld. Aan de ene kant een met olieverf realistisch geschilderde voorstelling op linnen, het schilderij, waarin beeldsymboliek zit verwerkt. En aan de andere kant een onderschrift, bestaande uit woordsymboliek. De definities van deze woord- en beeldsymboliek verwijzen naar het onderwerp. Het onderwerp, als uitgangspunt gebruikt en uitgewerkt, wordt zelf niet uitgebeeld of benoemd. Het onderwerp bevindt zich als het ware buiten het kunstwerk. De betekenis en de waarde van het denkproces vormen de grondslag van deze kunstvorm, die vanaf het jaar 2000 filosofisch realisme heet.
Een Filosofisch Realistisch kunstwerk kan door de waarnemer drieledig benaderd worden.
1. Alleen aanschouwen en genieten van het schilderij.
2. Alleen lezen en genieten van het onderschrift.
3. Het onbekende onderwerp zoeken.
Met de kennis van de werking van de kunstvorm, kan men aan de hand van de betekenissen van woord- en beeldsymboliek, die verborgen liggen in het schilderij en het onderschrift, gaan zoeken naar het onderwerp.
Het onderwerp zoeken doe je door de betekenissen van woord- en beeldsymboliek te vinden in het onderschrift en schilderij om ze daarna samen te voegen. Het onderwerp van een Filosofisch Realistisch kunstwerk ligt immers buiten het kunstwerk en wordt niet gewoon uitgebeeld of beschreven.
Interactie die door het doorgronden van woord en beeld ontstaat, kijken en lezen, is een middel om tot het onderwerp door te dringen. Het zich bevinden op de weg naar het onderwerp toe, het prikkelen, zoeken, voelen, denken en de bewustwording tijdens het gedachtenproces, is de kunstbeleving die ik de aanschouwer wil laten ondergaan. Dit is belangrijker dan het eventueel vinden van het onderwerp.
Aangezien het onderwerp niet bekend is zal het effect van het lezen en kijken zijn, dat de aanschouwer eerst participant van het bestaande kunstwerk wordt en vormt dit in gedachten om tot een ander, persoonlijk, reflectief en communicatief kunstwerk, of dat de op gang gebrachte gedachtegangen de kunst(handeling) is.