Lapis Lazuli, het fantastische blauw van de oude meesters
Hoe goed het initiatief in 1824 ook was van de Societé pour l'Encouragement d'Industrie om een prijs uit te loven voor het kunstmatige productieprocédé van een Lapis Lazuli gerelateerde kleurstof/ pigment, het heeft mijn inziens niet mogen baten.
Het uiteindelijke Ultramarijn blauw dat Jean Baptiste Guimet (1826) en Christian Gmelin (1828) aan de wereld presenteerden, is een volwaardig pigment met een mooie volle kleur, maar helaas kan dit pigment het originele pigment Lapis Lazuli niet vervangen. Het kan er niet eens aan tippen. Zet beide pigmenten in olieverf naast elkaar en je ziet direct het verschil in kleur.
Alleen daarom al kan ik het tegenwoordige Ultramarijn Blauw niet gebruiken voor de luchten in mijn boslandschappen en vergezichten.
Wanneer je niet aan Lapiz Lazuli kunt komen, of het te duur vindt, dan kun je eventueel net als ik met Oudt Hollandse/ Scheveningen olieverf ook goed uit de voeten. Na een grondige pigmentstudie en vele experimenten om o.a. een vervanging voor het originele Lapis Lazuli te vinden, ben ik er met wat slim mengen uiteindelijk dicht in de buurt gekomen.
Ik gebruik als basis Caeruleum Blauw/ Cerulean Blue (PB35) en voeg hier een kleine hoeveelheid kobalt blauw/ Cobalt Blue (PB28) aan toe. Daarna meng ik er nog Titaanwit/ Titanium White (PW6) doorheen, totdat de juiste kleur bereikt is.
Let wel; echte olieverf bestaat uit een puur pigment en wordt gebonden door lijnolie. Mocht je mijn kleuradvies willen opvolgen, let dan op dat je niet zomaar een tube van welke fabrikant neemt. Deze zetten vaak een pigmentnaam als merknaam op de tube. Een merknaam kan een andere inhoud hebben dan de werkelijke pigmentkleur met zijn eigenschappen. Lees daarom goed het pigmentnummer op het etiket om te achterhalen of het pigmentnummer overeenkomt met het pigment/ kleur die er volgens de fabrikant in zit.
Jan G. Marque ©
Hoe goed het initiatief in 1824 ook was van de Societé pour l'Encouragement d'Industrie om een prijs uit te loven voor het kunstmatige productieprocédé van een Lapis Lazuli gerelateerde kleurstof/ pigment, het heeft mijn inziens niet mogen baten.
Het uiteindelijke Ultramarijn blauw dat Jean Baptiste Guimet (1826) en Christian Gmelin (1828) aan de wereld presenteerden, is een volwaardig pigment met een mooie volle kleur, maar helaas kan dit pigment het originele pigment Lapis Lazuli niet vervangen. Het kan er niet eens aan tippen. Zet beide pigmenten in olieverf naast elkaar en je ziet direct het verschil in kleur.
Alleen daarom al kan ik het tegenwoordige Ultramarijn Blauw niet gebruiken voor de luchten in mijn boslandschappen en vergezichten.
Wanneer je niet aan Lapiz Lazuli kunt komen, of het te duur vindt, dan kun je eventueel net als ik met Oudt Hollandse/ Scheveningen olieverf ook goed uit de voeten. Na een grondige pigmentstudie en vele experimenten om o.a. een vervanging voor het originele Lapis Lazuli te vinden, ben ik er met wat slim mengen uiteindelijk dicht in de buurt gekomen.
Ik gebruik als basis Caeruleum Blauw/ Cerulean Blue (PB35) en voeg hier een kleine hoeveelheid kobalt blauw/ Cobalt Blue (PB28) aan toe. Daarna meng ik er nog Titaanwit/ Titanium White (PW6) doorheen, totdat de juiste kleur bereikt is.
Let wel; echte olieverf bestaat uit een puur pigment en wordt gebonden door lijnolie. Mocht je mijn kleuradvies willen opvolgen, let dan op dat je niet zomaar een tube van welke fabrikant neemt. Deze zetten vaak een pigmentnaam als merknaam op de tube. Een merknaam kan een andere inhoud hebben dan de werkelijke pigmentkleur met zijn eigenschappen. Lees daarom goed het pigmentnummer op het etiket om te achterhalen of het pigmentnummer overeenkomt met het pigment/ kleur die er volgens de fabrikant in zit.
Jan G. Marque ©