Filosofisch Realisme
Kunstwerk in Woord en Beeld 18



Alleen, kijkend de nacht in.
De lichten van de stad reiken niet zo hoog,
dat ze de sterren aanraken,
de maan mee verlichten.

Er ontstaat geen hemel
die altijd verlicht zal zijn.
Een aaneenkoppeling van licht,
die van de sombere nacht
weer een dag maakt.

Alleen, vechtend de nacht door.
Hopend dat de lichten van de stad,
weer snel zullen worden wat ze waren.
Voordat ze probeerden de sterren aan te raken,
de maan mee te verlichten.

Dat al het licht weer snel teruggegeven mag worden
aan de zon, die me de dag brengt.
Om te kunnen ontwaken uit mijn angst,
voor het kijken in de nacht.


Jan G. Marque ©